همه چیز برایم عجیب است!

یکی از خصلت های عجیب من این است که همه چیز برایم عجیب است ! مکرراً از رفتارها، روابط و پدیده ها و حوادث حیرت زده می شوم؛ طوری که انگار از جایی دیگر آمده ام و همه چیز این دنیا و مناسباتش به نظرم نامأنوس می آید؛ مثلاً پدرم با این که اینهمه سال پدر من است(!) بعضی رفتارهایش آنقدر برایم عجیب و غیر قابل هضم است که انگار همین امروز با او آشنا شده ام!

 یا مثلاً همسایه طبقه بالای ما که رفتارهای به غایت ناهنجاری دارد. و من مدام در حیرتم که اینگونه آدمها چگونه شبها راحت می خوابند و از اینکه مرتب باعث آزار دیگران می شوند نه تنها احساس بدی ندارند بلکه همیشه شاد و خوشحالند ... 

 خواب ها برایم عجیب اند، سرزمین اسرار آمیز خواب همیشه شگفت زده ام می کند و اینکه خوابی را که می بینم چند روز بعد دقیقاً همانطور اتفاق می افتد باعث حیرت و وحشتم می شود.

 مادرم بعد از مرگش، یک شب به خوابم آمد و آدرس چیزی(گوشواره طلایش) را به من داد که در فلان ساک با فلان طرح و رنگ قرار دارد؛ اینها را با کلمات به من نگفت بلکه ساک را با همان طرح و رنگ نشانم داد و همینطور محتوای داخلش را. آن ساک را که پیدا کردم، تا مدتها حیرت زده بودم و شاید هنوز هم‌ حیرتم ادامه دارد.

پدیده های طبیعی هم خیلی تعجبم را بر می انگیزند، اینکه ستاره ها و سیارات با آن همه سنگینی چگونه در هوا معلق اند و در مدار معینی گردش می کنند و یا اصلا خود قانون جاذبه یا نسبیت زمان، همه اینها همراه با حیرتی تمام نشدنی، فکرم را به خود مشغول می کنند.

البته رفتارهای دیگران بیش از هر چیزی باعث تعجبم می شود و حتی این برخورد اطرافیان که مرتب به من می گویند:

 اصلاً عجیب نیست ...

همیشه اینطور بوده ...

همه آدم‌ها اینطوری رفتار می کنند ...

تو عجیبی ..

و ...

دوستی به من می گوید هر چه بصیرت آدم بالاتر برود، کمتر حیرت می کند! 

پس من که مرتب در حال حیرت افزایی هستم، یعنی روز به روز از بصریتم کاسته می شود؟!