حقیقت مسیراست یا مقصد؟1

حقیقت مقصد نیست، مسیراست. در مقابل ما نیست، در بین ما جاری است.

ما در حقیقت غوطه‌وریم؛  همانگونه که کودکان در آبی عمیق شنا می‌کنند، به زیر آب می‌روند، از نظر ناپدید می‌شوند و دوباره با جلبکی در دست و معمائی بر لب باز می‌گردند ...

به سوی حقیقت برویم، همانگونه که کودک به سوی بازی می‌رود: بازنده، برنده. برنده، بازنده. و همواره آمادۀ سخن گفتن است و پیوسته آماده‌ی بازی کردن ...

رفیق اعلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌/ ‌‌‌کریستین بوبن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌