در رهگذار باد
در رهگذار باد

در رهگذار باد

ریگ روان

بعضی خاطرات مثل چاله های آبی هستند که هیچ وقت بخار نمی شوند.

***

با سوتومو یاماگوچی  بیشتر از هر انسان دیگری احساس نزدیکی می کنم،  اون بدشانس برای یک سفر کاری به هیروشیما رفته بود که یک هواپیمای آمریکایی، بمب اتمی را در آنجا می اندازد و بعد وقتی برگشت به ناکازاکی ، به محض رسیدنش بمب دوم افتاد!

***

دردناک ترین چیز دنیا به هیچوجه رنج کشیدن یا تنهایی نیست  بلکه تنهایی رنج کشیدن است.

***

این یک قانون تخطی ناپذیر است که وقتی به آرزویت می رسی که دیگر خیلی دیر شده.

ریگ روان/اثر استیو تولتز


نظرات 3 + ارسال نظر
سید محسن جمعه 1 اسفند 1399 ساعت 21:27

*ما نمی بینیم ،چون نویسندگان و شعرا و گویندگان ، حواس ما را به شنیدن عادت داده اند

ن سه‌شنبه 30 دی 1399 ساعت 14:35

کاش می شد دو بار زندگی کرد: بار اول تجربه می اندوختیم و می فهمیدیم که کلاً چی به چیه، و بار دوم اونطور که بایسته و شایسته است درست زندگی می کردیم!

ربط این کامنت به محتوای این پست؟ نمی دونم! همینجوری به ذهنم رسید، و گفتم دور همیم یه چیزی گفته باشم!

بله، ای کاش ...
ولی از شما چه پنهان، گاهی فکر می کنم اصلا زیبائی زندگی به همین آزمون و خطاهاش هست! زندگی با تمام پستی و بلندی هایش زیباست ...
یه زندگی شایسته و بایسته و شسته و رفته چه لطفی داره؟!


زندگــی زیباست ای زیبا پسند / زنــده اندیشان به زیبایی رسند
آنقدر زیباست این بی بازگشت /کز برایش می توان از جان گذشت
مردن عاشـق نمی میـــــراندش / در چـــــراغ تـازه می گیـراندش
باغ ها را گرچه دیوار و در است / از هواشان راه با یکدیگر است ...

هوشنگ ابتهاج

دلسوختگان سه‌شنبه 16 دی 1399 ساعت 01:19 https://dlsokhthgan4000.blogsky.com/

ره ندارد جلوه آزادگی در کوی عشق

سرو اگر کارند آنجا ، بید مجنون می شود


صائب تبریزی

چه شعر نغزی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد