در رهگذار باد
در رهگذار باد

در رهگذار باد

چرا این خاک از عطر و گل و پرواز آزرده ست؟!


زبیداد خزان، این باغ افسرده ست ...

هزاران غنچۀ نشکفته، پژمرده ست

هزاران چلچله، مرده ست

چرا این خاک از عطر و گل و پرواز آزرده ست؟! ...

نظرات 1 + ارسال نظر
ن پنج‌شنبه 22 مهر 1400 ساعت 17:11

ازیرا خاک فرهنگش به دست جهل پوسیده ست!
درخت ظلم و تبعیضی مثل «زقّوم» روییده ست!
حکیم و عاقل و با فکر، بِسان «روح» پوشیده ست!
دل آشفتۀ ما هم از این گنداب، شوریده ست!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد